فرش های ماشینی و کفپوش های سرامیکی از دیدگاه طب سنتی
در گذشته های نه چندان دور ارزش یک خانه به فرش های دستبافت پشمی و ابریشمی و رنگ ها و طرح های خاص آن بود. به مرور زمان و با تغییر نسل ها فرش های ماشینی با الیاف و مواد شیمیایی جایگزین فرش های دستبافت شدند و بعد از آن طولی نکشید کفپوش های سرامیکی و پارکت ها جایگزین فرش ها شده و ماندگار شدند.
مضرات سنگ و سرامیک از دیدگاه طب سنتی طب سنتی با فرش های ماشینی و کفپوش های سرامیکی و پارکت ها رابطه خوبی ندارد. از دیدگاه طب سنتی طبیعت سرامیک و سنگ سرد است البته پارکت های چوبی نسبت به سرامیک از سردی کمتری برخوردارند.
فرش دستباف طبیعت گرم دارد و راه رفتن، چهار دست و پا رفتن و غلتیدن روی آن به خصوص برای سالمندان و کودکان ضرری ندارد. خانواده هایی که می توانند قسمت هایی را که بیشتر در معرض رفت و آمد، نشستن و خوابیدن است با قالیچه های دستباف کوچک مفروش کنند.
راه رفتن و نشستن روی کفپوش در سالمندان و کودکان برای مفاصل و استخوان ها و رشد اندام ها بسیار مضر دانسته شده است.
ورود سرما از کف پا بیش از کف دست می تواند اثرات نامطلوبی روی اعضای بدن بگذارد. متخصصان بر این باورند که گرمی تولید حرارت و انرژی می کند و بهتر است حرارت نسبی فرد را حفظ کرده و سرد کردن زیاد بدن منع شده است بنابراین هیچ گاه سرامیک و سنگ را جایگزین فرش نکنید.
در هوای سرد هنگام راه رفتن روی این نوع کفپوش ها جوراب نخی، پنبه ای و پشمی به پا کنید یا دمپایی بپوشید.
فرش ماشینی بهتر از سرامیک است؟
فرش های ماشینی برخلاف دستبافت از الیاف و رنگ های مصنوعی تهیه شده اند که می تواند سبب حساسیت های پوستی، بثورات جلدی، سرفه، خارش و سوزش چشم در درازمدت شود. بزرگ ترین صدمه ناشی از راه رفتن روی فرش های ماشینی و موکت های با الیاف مصنوعی تولید الکتریسیته ساکن در بدن در حین راه رفتن است.
زمانی که تجمع بارهای یونی در بدن زیاد شود در سر انگشتان تخلیه را به صورت جرقه احساس خواهیم کرد که می تواند موجب بی قراری، سردرد، تنگی نفس و… شود. ایراد دیگری که این فرش ها دارند این است که گرد و خاک را به سادگی جمع کرده و بر اثر عبور و مرور افراد در فضا پخش می شوند که بسیار حساسیت زا هستند.
مزاج فرش های ماشینی از دیدگاه طب سنتی سرد است و می تواند باعث بروز بیماری های سرد همچون درد مفاصل و استخوان ها و آرتروز شود.